Patathoekje-juli2016Het Patathoekje op de Dierenselaan is een begrip in de wijk, waar je als bewoner niet omheen kunt. Iedere Rustenburg-Oostbroeker heeft er ongetwijfeld al eens iets afgehaald, maar ook van buiten de wijk weet men de snackbar te vinden via thuisbezorgd.nl. Eerder dit jaar scoorde de zaak een 8 in de AD Friettest. Ik sprak met eigenaar Ron over zijn toko, die al een aardige geschiedenis kent…

Ten eerste gefeliciteerd met de mooie score op de AD Friettest dit voorjaar. Ben je tevreden met de uitslag?

“Ja en nee.  Het is mooi meegenomen als je goed uit de bus komt, maar het valt of staat niet met een (on)voldoende. Zo’n ’test’ is in de eerste plaats een momentopname, en daarnaast is het ook nog eens zo dat smaken verschillen. Ik gebruik verse aardappelen en vers frituurvet, dat is de basis. Mensen willen een eerlijk product voor een eerlijke prijs, geen omhooggevallen snackwalhalla met dito Piet Boon-interieur en culinaire mayo. Een patatje mét of zonder, en een goede kroket of andere snack, dat verkoop ik. Ik ben natuurlijk niet gek en weet ook dat de vraag steeds diverser wordt. Daar ga ik tot op een zekere hoogte in mee. Maar de rest is voor mij echt bijzaak.”

Met de komst van onder andere het Frites Atelier en het Friet District staat patat wel weer op de kaart. Biologisch is ‘in’. Wat vind je van deze ontwikkeling?

“Wat ik zeg, al die opsmuk, dat is niet waar het om draait. Begrijp me niet verkeerd hoor. In Amsterdam heb je de Frietfiets. Die jongens zijn in Den Haag nu De Frietwinkel begonnen. Inmiddels goede vrienden van me. En terechte winnaars van de friettest van vorig jaar. Maar natuurlijk liften zij mee op de hype van “als het maar biologisch is”. Ik geef ze geen ongelijk want het verkoopt nu eenmaal goed, maar ik leg  zelf de nadruk op andere dingen die voor mij minstens even, zo niet nog belangrijker zijn. Personeel bijvoorbeeld, en nadenken over hoe je de tent indeelt zodat het gebruiksgemak optimaal is. Zoals je ziet zit alles erop en eraan. Het is maar net hoe je daar mee omgaat.”

De zaak is inderdaad niet heel groot. Het is duidelijk dat er goed is nagedacht over de ruimte achter de counter, waar alle apparatuur en werkbladen op elkaar aansluiten. Elke vierkante centimeter is benut.

“Ik ben inmiddels zo’n 26 jaar aan het werk en door die ervaring leer je wel na te denken over hoe iets moet, hoe iets het beste werkt. Ik denk bijvoorbeeld continu na over hoe het beter kan. Die koellades bijvoorbeeld. Overal is over nagedacht, alles zit met een reden op een bepaalde plek. Dat komt het gemak waarmee het personeel werkt ten goede, het is logisch qua route en waar ze alles kunnen vinden, helemaal op de piekmomenten wanneer er snel moet worden doorgekacheld.”

Wow, 26 jaar, dus je hebt er al een jubileum opzitten! Sinds wanneer ben je eigenaar, en wat heb je voordat je in 2012 het Patathoekje overnam zoal gedaan?

“Ik ben begonnen als bakker bij Bakkerij Meijer in het Zeeheldenkwartier na mijn opleiding tot brood & banketbakker. Wat een geweldige bakker was dat! Vroeg op iedere dag, ik heb daar veel geleerd en veel plezier gehad, maar op den duur ging ik me toch vervelen, je maakt gekke dagen en bent midden op de dag eigenlijk klaar. Ik was jong en wilde meer dus ik ging er iets bij zoeken. Zo ben ik terecht gekomen bij Peter’s Snackkar, een Amsterdamse patatkraam die in die tijd hier een paar meter verderop stond. In een caravan bakten we friet met alles d’r op en d’r aan, helemaal geweldig. Later kwamen de nieuwbouwplannen in het verlengde van de gevel van De Witte Ruiter, waar toen nog ijzerhandel Van der Ham zat. Projectontwikkelaar Zijlstra ging aan de slag met de bouw waardoor wij moesten opschuiven naar de plek waar nu de bankjes staan voor de Teresiakerk. Hier heeft Zijlstra de keet naartoe verplaatst zodat we verder konden. hema-001Om een lang verhaal kort te maken: toen de nieuwbouw van De Zeshoek (de naam die de nieuwbouw kreeg, red.) rond was en er geen huurder gevonden werd, heeft hij mijn werkgever een aanbod gedaan en zijn we in 2007 in dit pand gestart. Na eerst 4,5 jaar voor John en Sanny te hebben gewerkt heb ik in 2012 de zaak van hem overgenomen.”

Ron moet bijspringen omdat het wat drukker wordt. Ondanks het stigma van vettigheid valt het op dat er toch ook een sinaasappelpers in de winkel staat. Ik maak een opmerking die ik beter niet had kunnen maken, en trek de vergelijking met McDonalds: daar staat tegenwoordig naast snacks ook ontbijt en salade op het menu. “McDonalds met z’n ‘gezonde’ salades en fruit. Daar hebben ze flink de plank mee misgeslagen vind ik, want niemand die het koopt. Wees trouw aan je merk en focus je op de producten waar je klanten voor in de rij staan. Bedrijven die dat snappen, daar heb ik wel respect voor.”

Bij een eigen zaak komt veel kijken. Inkoop, bestellingen bijhouden, personeel aansturen, schoonmaken.. Hoe houd je het vol, met een zaak die 7 dagen in de week open is?

“We zijn inderdaad van maandag tot zondag van 10.00 tot 21.00 uur open. Alleen met de Kerst zijn we gesloten. Ik kan me ook bijna niet voorstellen dat er mensen zijn die met de Kerst bedenken om patat te gaan halen, maar je hebt ze…! Eerlijk gezegd ben ik sinds een tijdje wel op mijn uren gaan letten. Ik heb nu een team staan van 5 dames die goed zijn ingewerkt en waar ik op kan vertrouwen. Ik probeer gemiddeld 38 tot 40 uur te werken. Op de drukke dagen zorg ik dat ik aanwezig ben, en help ik mee. Dat is vanzelfsprekend. Sinds ik ook op thuisbezorgd.nl te vinden ben, is er wel veel omzet bijgekomen. Toppertje hoor die meid die de bestellingen op de scooter rondbrengt. Ja, ik kan met een gerust hart zeggen dat ik blij ben dat het zo goed loopt. Het is investeren in mensen, maar je krijgt er zoveel voor terug.”

In juni heeft Ron bijgetekend als sponsor van HYS, de Haagse ijshockeyclub. Iets waar hij met recht trots op is.